The sky is the limit!

Daar ben ik weer! Alles nog steeds top hier. Wat werk betreft heb nu ook inhoudelijk lekker m’n draai gevonden. Het bedrijf waar ik werk heet Equipment Depot of Illinois en is ontstaan uit een fusie tussen Material Handling Services en Illinois Material Handling. Equipment Depot is een sales en service organisatie binnen de Material Handling branch (intern transportmateriaal, forklift trucks etc). Wij verkopen, leasen, verhuren, onderhouden en repareren vorkheftrucks, hoogwerkers, magazijntrucks en palletwagens van ondere andere Caterpillar, Linde, Nissan en Mitsubishi. Het is nu al haast niet meer voor te stellen dat ik pas drie weken geleden hier voor het eerst naar binnen liep!
Ik houd mij op dit moment bezig met twee projecten die enigszins aan elkaar gerelateerd zijn. Het eerste project is een research naar het verdwijnen van klanten binnen de parts department en het tweede project betreft een analyse van het functioneren van de organisatie en is een crossover tussen de parts department en de service department. Met name het laatste project betekent veel ‘digging in people’s backyard” en aangezien er onlangs nog vrij veel medewerkers op straat gezet zijn, kunnen mijn vragen nog wel eens moeizaam geinterpreteerd worden! The spy from Pon is snooping around again! Iedereen is z’n plekkie aan het beschermen, maar uiteindelijk gaat het erom dat het bedrijf efficient gaat opereren, we komen er wel!
Jim, mijn supervisor, is een Six Sigma Black Belt (een methode waar de statistische benadering van project management centraal staat) en ik kan nog veel van hem leren. De projecten worden van het begin af aan met een sixs sigma sausje overgoten. Naast de projecten neemt hij ook de moeite om mij ‘op te leiden’ tot six sigma Green Belt, een mooie term voor iets heel simpels: projectmedewerker......

Vorig weekend ben ik weer naar Chicago gegaan, dit maal voor de jaarlijkse Air- and Watershow! Mijn oom en tante (wonen in Michigan) waren die week voor zaken in Chicago en mijn nichtje was overgekomen uit Madison, Wisconsin (zit daar op college).
Samen hebben we vanaf Lakeshore Drive gekeken naar alle vliegtuigen en hun capriolen: F15, F16, F18, F22, B52, B2, C130, stuntvliegtuigjes, parachutespringers en vele ‘antieke’ kisten uit de WWII periode. Helemaal top dus voor iemand die het ooit nog wel zag zitten om daar z’n geld mee te verdienen! De Chicago Airshow is al 49 jaar een begrip in de vliegwereld en was echt zeer moeite waard!
Aan het eind van de show begon het helaas te regenen en kozen wij ervoor om iets anders te gaan doen (de show op zondag zou door de weersomstandigheden zelfs afgelast worden). Het werd een spoedbezoek aan the Art Institute of Chicago, waar we net genoeg tijd hadden om langs ‘onze’ hollandse meesters te rennen. Als het herfstweer echt toeslaat, ga ik daar zeker nog eens langs!

Over herfstweer gesproken: het zou hier zomer moeten zijn, maar op het weer is echt geen pijl te trekken. Vorige week (22 augustus) was een grote puinhoop: tornado’s (geen warnings, maar the real stuff), onweer, regen, overstromingen, omver gewaaide bomen en stroomuitval! Ik heb er bijna twee uur over gedaan om thuis te komen, om er vervolgens achter te komen dat half Arlington zonder stroom zat. Het blijkt dat alles bij mij in de buurt nog wel meeviel. In andere suburbs staat geen enkele boom meer overeind en sommige panden zullen nog dagen zonder stroom zitten.......

Ook afgelopen zaterdag ben ik weer braaf naar Chicago getogen. Het weer was weer volledig omgeslagen: droog, clear sky, zon en lekker warm. Super relaxed dus en tijd voor een lange wandeling door de stad. Via Millenium Park, waar “the Bean” en de fontein van “Married with Children” (geen Al Bundy te bekennen, helaas) de hoogtepunten zijn, ben ik terechtgekomen bij the Adler Planetarium, een museum over astronomie en ruimtevaart. Ontzettende leuk om een paar uur rond te lopen, leuke exposities en boeiende films. Na het museum ben ik langs Lake Shore Drive (a.k.a. “the Drive” of “LSD”) naar Navy Pier gelopen. Als de Amerikanen iets doen, doen ze het ook goed: deze pier is ruim een halve mijl lang en staat helemaal vol met theaters, een reuzerad, restaurants en andere attracties!

Zondag was er een Equipment Depot familiedag op de lokale paardenrenbaan in Arlington Heights, een van de bekendste van de US. Vorige maand was hier nog een race waar alle grote namen van de wereld op af komen. Logisch want de winnaar ontvangt $1.000.000,-, “the Arlington Million”!
Veel collega’s van alle 6 vestigingen waren met de hele familie naar de renbaan gekomen voor een gezellig dagje uit. Vanf de eerste race stonden wij met alle mannen bij de loketten om geld in te zetten, weinig aandacht voor de kleintjes dus, maar ‘a man has got to do what a man has got to do........’, geld verliezen zo bleek achteraf!

De doordeweekse dagen betekenen voor mij lekker hard werken en ’s avonds wat sporten, maar met al deze uitjes en bomvolle weekends begint het verdacht veel op een vakantie te lijken!

Overmorgen ga ik voor het eerst naar een major league baseball wedstrijd. Jim heeft kaartjes kunnen regelen voor de Chicago Cubs op Wrigley Field! Dat worden Chicago-style hotdogs (alles d’erop en d’eraan), de baseballwedstrijd zelf en na afloop een kroegentocht door Wrigleyville! Nice!