Go Cubbies!

“Een van de mooiste wedstrijden sinds jaren!”, aldus de ‘die-hard’ Cubs fans, zelf heb ik nog steeds geen flauw benul van baseball. Ik begrijp de spelregels, maar that’s it! Maar we hebben zeker een topavond gehad. De Chicago Cubs speelden 28 augustus tegen de Milwaukee Brewers en Jim en ik hadden ’s middags voor het gemak een ‘voortgangsgesprek’ ingepland, in de auto naar het stadion welteverstaan......... Omdat we zo vroeg waren, konden we super dicht bij het stadion parkeren. We zijn dus meteen maar begonnen aan de eerste pilsjes in the ‘Cubby Bear’, ‘Sluggers’ etc. In elke kroeg een drankje en weer door naar de volgende. Onderweg nog ergens een baseball petje en een shirt gekocht, zodat ik als echte Cubbie naar binnen kon! Vlak voor de wedstrijd kwamen er nog een paar vrienden van Jim bij, football maatjes, oud collega’s etc., gezellige bazen. In het stadion hadden we kaartjes voor ‘the Bleachers’, de tribune aan het eind van het veld, waar de homeruns door het publiek gevangen worden. Niet dat er ook maar één homerun geslagen zou worden, maar goed......... Je hebt in the Bleachers geen echte stoelen met seat assignment, maar lange banken: wie het eerst komt, wie het eerst maalt. We hadden geluk, want we kwamen vlak voor de wedstrijd enigszins ‘beer buzzed’ het stadion binnen rollen en vonden toch nog een aantal plekjes! Snel pet af voor een sopraan die het volkslied door het stadion schreeuwt (who’s strangling the cat?!?) en natuurlijk veel gejuig en chauvinistisch gejoel als het volkslied eindelijk is afgelopen...... even wennen voor Hollanders die gewend zijn dat er door andermans volkslied gefloten wordt! Veel mensen staan of lopen wat rond, het is een beetje de party-tribune. De sfeer in het stadion is echt top, fans van beide team zitten door elkaar en confrontaties beperken zich tot een paar grappige opmerkingen. De grote voetbalclubs in NL kunnen er nog een voorbeeld aan nemen!
Tijdens de wedstrijd ging er op ons gedeelte van de tribune een grote plastic beker rond met geld. Per slagman is iemand anders aan de buurt en afhankelijk van het resultaat mag je er geld uit halen of moet je er wat indoen. Net als de paardenraces was ook dit voor mij geen success story, maar wel gezellig! Het maakt je spelbeleving in ieder geval een stuk spannender!
Uiteindelijk hebben de Cubs laat in de wedstrijd een ruime achterstand in korte tijd in winst opgezet, het stadion was te klein!
Over twee weken staat de volgende baseballwedstrijd al weer op het programma, maar dan van de Chicago White Sox, de stadsrivaal van de Cubs. Kan ik mooi vergelijken wat leuker/beter is!


Het eerste weekend van september was extra lang in verband met Labor Day, of eigenlijk, aangezien het hele land vrij is, “not-a-whole-lot-of-Labor-day”! Voor mij was het tijd voor een wat rustiger weekend. Zaterdag ben ik naar the Lincoln Park Zoo geweest. Dit is een dierentuin middenin het drukke Chicago. Lincoln Park is een prachtig stadspark, met uitzicht op de skyline van ‘the Loop’, het zakencentrum van Chicago. En middenin het park ligt de openbare dierentuin, gratis toegankelijk. Hier heb ik lekker een paar uur rondgelopen, op een of andere manier blijft het leuk: beestjes kijken.
De rest van het weekend heb ik met een boek aan het zwembad gelegen, het was 35 graden, dus niet zoveel energie om veel te ondernemen. Hooguit aan het eind van de dag een rondje golfen, met handicart uiteraard, je moet redelijk gek zijn om met dit weer met een tas op je rug te gaan lopen!

Afgelopen weekend ben ik naar de Elements of Life World Tour van Tiesto geweest (voor ouders en tijdgenoten: Tiesto is een DJ............... da’s iemand die plaatjes door elkaar mixt). Hij draaide in the Congress Theatre, een groot, oud theater in Chicago. Vroeger was dit een klassieke concertzaal/theater, tegenwoordig is het zonder stoelen omgetoverd tot een soort Paradiso. Met alle oude lampen, ornamenten, loges en balkons is het een indrukwekkende plek voor zo’n dance feest!
Ik was vantevoren erg benieuwd hoe het zou zijn, in je eentje naar Tiesto in de VS. Maar die vent heeft hier haast een grotere aanhang dan in Europa! Iedereen riep al uren vantevoren zijn naam (door de optredens van de andere DJ’s heen, niet heel erg cool voor hen......). Na een rondje door de zaal zag ik al snel een paar stereotype ‘cheesefaces’ staan, kan niet missen! En ja hoor: in één keer raak! John uit Tilburg met vriendin, speciaal naar Chicago gekomen voor Tiesto! Toen we daar een beetje stonden te praten kwam er nog een jongen naar ons toe en even later hadden we onze eigen, kleine Holland-borrel! In ieder geval leuk om wat andere Nederlanders te spreken die in Chicago zitten. Het was als vanouds een topavond, had met Tiesto ook niet anders verwacht!
Zondag was de laatste dag dat ‘mijn’ buitenzwembad geopend was en met wederom temperaturen van rond de 35 graden was het een mooie dag om op een ligbed uit te brakken. Ik blijf mij verbazen over het weer hier, want maandag lag de temperatuur plots rond de 15 graden. A 20 degree Celsius drop overnight, echt bizar........

Wat werk betreft gaat het zeer goed. De projecten waar ik aan werk zijn uitdagend en ik heb inmiddels een goed beeld van de veranderingen die ik wil doorvoeren. Best spannend allemaal, want het gaat nu om het ‘echie’: veranderingen kosten tijd, geld en vooral veel energie van alle medewerkers. Sommige mensen zullen na 17 jaar op een andere manier moeten gaan werken, anderen zelfs uitkijken naar een nieuwe werkgever....... Inmiddels is mij gevraagd of ik een langer verblijf in de VS wil overwegen! Er is hier genoeg te doen om de komende twee of drie jaar als Process Improvement Manager aan de slag te blijven.
Na vijf weken kan ik hier natuurlijk nog helemaal niks over zeggen en de planning blijft voorlopig om in december naar NL terug te gaan, al was het alleen al omdat mijn visum dan verloopt. Maar ik houd nog even alle opties open! Het is in ieder geval leuk om te horen dat ik zou kunnen blijven/terugkeren als ik dat zou willen (en Pon akkoord gaat).